Dag 8 Ierland 2018

Gisteren na het posten in slaap gevallen en vanmorgen pas om 08:00 uur wakker geworden. Snel onder de douche en naar het ontbijt. Het ontbijt viel een beetje tegen, weer geen scones maar wel een vers croissantje en koffie. Na het ontbijt uitgecheckt en richting de parkeergarage gelopen. Nou dat hebben we geweten. Denk dat de afstand zo’n 200 meter was maar het regende zo hard dat Sonja water in haar schoenen had staan en mijn haar nat was. De laatste dag alweer als ik morgen met de boot even niet meetel. We gaan van Galway naar Killkenny een afstand van 180 km (2 u. 36 min). Het weer is verschrikkelijk, de ruitenwissers draaien op volle kracht en nog is het zicht niet 100% maar ja, we zijn in Ierland en hebben toch ook veel geluk gehad met het weer. Waarschijnlijk door het slechte weer maakte ik een te verwaarloosbare beslissing wat ons 1,90 euro aan tol kostte, maar qua tijd niet veel in hoefde te leveren. We zijn een uurtje onder Galway en het weer wordt iets minder grijs, waardoor de ruitenwissers een tandje lager konden gaan staan. Een tolweg zou ik vermijden, want er is niets te zien en we hebben het idee dat we in Nederland rijden. Na de afslag om richting Kildare te gaan zijn we beland op een smal weggetje met enorme gaten langs de weg, op zich is dat te overzien maar na de hevige regenbui stonden alle kuilen vol met water. Na een lange weg zijn we uiteindelijk bij Kildare aangekomen en hoe snel we binnen reden zo snel zijn we er ook weer eruit gereden. Een vies dorp wat ons niet uitnodigde om uit te stappen en al helemaal niet toen er een Opel met 1 ruit eruit, ons voorbij kwam rijden! Tijdens een tussenstop hebben we getankt en een koffie met een muffin genomen. Vervolgens hebben we onze reis richting Kilkenny voortgezet. Een uurtje omrijden voor niets maar ja, zo kan het lopen. Eenmaal aangekomen in Kilkenny was het droog. Na ingecheckt te hebben zijn we gaan wandelen en kwamen we uiteindelijk in de LEFT BANK. Wat we dachten een kleine bruine Ierse pub bleek een Ierse pub van bank formaat te zijn. Na de gewoonlijke Guinness en Cola gedronken te hebben zijn we naar een winkelcentrum gelopen, waar Sonja bleef hangen bij Claire’s, pas na een dik uur kreeg ik haar onder dwang mee maar gelukkig was ze geslaagd en liep ze met een happy face terug. Na de spullen in het hotel te hebben gelegd zijn we naar het restaurant gegaan waar we even moesten wachten voordat we een tafel aangewezen kregen. Het geluk was een beetje op die dag want wat er mis kon gaan ging ook fout. Mijn voorgerecht was voor de helft doorgekomen en het hoofdgerecht van Sonja was doorbakken ipv medium. De serveerster erbij geroepen en ze zou er voor zorgen dat de steak nu wel goed zou worden gegrild. Na dat ik mijn eten al op had kwamen ze eindelijk met een nieuwe steak maar deze was volgens mij zo van de koe gesneden terwijl het beest nog rondliep, warm maar zo rood als een Ferrari. Met veel spijt ging ook deze terug maar Sonja’s eetlust was weg. Toen uit het niets kwam ons geluk weer terug naar de keuken. Alles wat Sonja had gegeten of gedronken kwam niet op de rekening en we kregen 2 nagerechten en 2 cappuccino’s voor niets en moesten uiteindelijk 31,40 euro betalen. Vanwege de goede hulp hebben we het maar afgerond op 40 euro. Met mijn buikje vol en die van Sonja op ontploffen zijn we naar de kamer gegaan om onze arme jongen te helpen die tijdens ons laatste diner niet meer in zijn PS4 kwam. Even nog wezen chillen in de bar van het hotel en een blokje om om alles even te laten zakken.